به سند معتبر از ریّان بن شبیب که خال معتصم خلیفۀ عباسی بوده است روایت کرده که گفت: در روز اول محرم به خدمت حضرت رضا رفتم، فرمود:

ای پسر شبیب! خبر داد مرا پدرم ازپدرش از جدش که چون جدم حسین کشته شد، آسمان خون و خاک سرخ بارید.

ای پسر شبیب! اگر گریه کنی بر حسین (ع) تا آب دیده تو بر روی تو جاری شود حق تعالی جمیع گناهان صغیره و کبیره تو را بیامرزد، خواه اندک باشد خواه بسیار.

ای پسر شبیب! اگر خواهی خدا را ملاقات کنی و هیچ گناهی بر تو نباشد پس زیارت کن امام حسین را.

ای پسر شبیب! اگر خواهی در غرفۀ عالیۀ بهشت ساکن شوی با رسول خدا و أائمه طاهرین پس لعنت کن قاتلان حسین را.

ای پسر شبیب! اگر خواهی  مثل ثواب شهدای کربلا را داشته باشی، پس هرگاه که مصیبت آن حضرت را یاد نی بگو:

« یا لَیتَنی کُنتُ مَعَهُم فَاَفوُزَ فَوزاً عظیماً»

یعنی: ای کاش من بودم با ایشان و رستگاری عظیمی می یافتم.

به نقل از کتاب منتهی الآمال، تألیف حاج شیخ عباس قمی

پس اگرازما بپرسند شما در روز عاشورا که دائماً حسین حسین می کنید وبه سر خودتان می زنید،چه می خواهید بگویید؟باید بگوییم:

ما می خواهیم حرف آقایمان را بگوییم،ما هر سال می خواهیم تجدید حیات کنیم:(یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إستَجیبوا للهِ وَلِلرَّسولِ إذا دَعاکُم لِمایُحییکُم).

باید بگوییم عاشورا روز تجدید حیات ماست.دراین روزمی خواهیم در کوثرحسینی شستشو کنیم،تجدید حیات کنیم،روح خودمان راشستشوبدهیم،خودمان را زنده کنیم، ازنو مبادی ومبانی اسلام را بیاموزیم، روح اسلام رااز نو به خودمان تزریق کنیم.ما نمی خواهیم حس امربه معروف ونهی از منکر،احساس شهادت، احساس جهاد، احساس فداکاری در راه حق،در ما فراموش بشود؛نمی خواهیم روح فداکاری در راه حق درما بمیرد.

این فلسفه عاشوراست،نه گناه کردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن!گناه کنیم، بعد در مجلسی شرکت کنیم وبگوییم خوب دیگرگناهانمان بخشیده شد. گناه آن وقت بخشیده می شود که روح ما پیوندی باروح حسین بن علی بخورد؛اگر پیوند بخورد؛ گناهان ما قطعاً بخشیده می شود،ولی علامت بخشیده شدنش این است که دومرتبه دیگر دنبال آن گناه نمی رویم.اما اینکه ازمجلس حسین بن علی بیرون برویم ودومرتبه دنبال آن کناهان برویم،نشانه این است که روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است.

نهضت حسینی اثر شهید مطهری

 عاشورا قلب تپنده نبرد حق وباطل است واین نبرد،همیشه تاریخ بوده وادامه خواهد یافت وهر جبهه را رهروانی است.

امروز قافله سالار جبهۀ حق،حضرت بقیةالله عجل الله تعالی فرجه الشریف است که دلی پرخون ازظلم ظالمان، مکر منافقان وسکوت مدعیان انتظار دارد ونایب بر حقش رهبر حسینی نظام اسلامی است؛اکنون هرروز ما عاشوراست،و تیرهای دشمن هر لحظه عزت اسلام را نشانه رفته اند.یزید مرده است،اما یزیدیان زنده اند.شمر نیست،اما بدتر از شمرها پراکنده اند.

آیا برای آمدن حسین زمان آماده ای؟

آیا قلب خود را از دوستی یزیدیان خالی کرده ای؟

دوستی مسلم ها را به دل داری یا ابن زیاد ها را؟

یا مانند بسیاری از کوفیان،انس با زندگی وراحتی،تو را ازدایرۀ این نبردها بیرون کشیده است؛بدان که یا باید دنباله رو حق بود یا باطل،وراه دیگری نیست.چه آنان که باعمل واقدام،دشمنان حق را یاری کردندوچه آن ها که باسکوت،مهیاکننده زمینۀ ظلمشان شدند،هردواز جبهۀ باطلند.

اکنون،نیک درخود بنگر،که آیاعاشق راستین حسین هستی؟که اگراین چنین باشد،باید عاشق جهادوشهادت باشی.

ببین به خاطردین،ازچه هاگذشته ای که غیر تو نگذشته اند؟

بنگر که از مدعیان راحت طلبی یامنتظران شهادت طلب؟

یارب الحسین بحق الحسین اشف صدر الحسین بظهورالحجة

منبع:کاروان آفتاب ،کاری از دفتراعزام مبلغ دانشگاه امام صادق علیه السلام،ص48

مرحوم آیه الله بروجردی در بار ه شیخ مرتضی انصاری قمی می فرمود: 

زبان انصاری و قلم سیدشرف الدین، هر دو خدمتگزار واقعی اسلام اند.

اتفاقی که در آخرین روزهای عمر گرانقدر آیت‌الله بروجردی رخ داد و شهید مطهری آن را در یکی از منبرهای خود عنوان کرد:

زمانی که آیت‌الله بروجردی در اواخر عمرش در بستر بیماری بود و عده‌ای از بزرگان به عیادتش رفته بودند، گفت:‌ «عمر ما گذشت و نتوانستیم کار با ارزشی انجام دهیم».

یکی از حاضران گفت شما چرا؟! شما که دارای این همه آثار هستید و شاگردان زیادی تربیت کرده‌اید که آیت‌الله بروجردی در پاسخ وی حدیثی را قرائت کرد «خلص‌العمل فان‌الناقد بصیرٌ بصیر» عمل را خالص کن چرا؟ چون کسی که ناقد است یعنی خداوند، بصیر بصیر است.

این جمله باعث شد افرادی که بر بالین آیت‌الله بروجردی حاضر بودند منقلب شده و اشک بریزند که آقا با این همه عظمت خدمت خالصانه‌ای که داشت باز هم از اخلاص می‌گوید.

منبع : رجانیوز