اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِي فِيهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى [فِي‏] دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِيَّتِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ

خدايا مرا در اين ماه به همراهى و همسويى با نيكان توفيق ده،و از همنشينى با بدان دور بدار و به حق رحمتت به خانه آرامش جايم ده،و به پرستيدگى ‏ات اى پرستيده جهانيان.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ طَاعَةَ الْخَاشِعِينَ وَ اشْرَحْ فِيهِ صَدْرِي بِإِنَابَةِ الْمُخْبِتِينَ بِأَمَانِكَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ

خدايا در در اين ماه طاعت فروتنان را نصيبم كن،و سينه‏ ام را براى انابه همانند بازگشت خاضعان باز كن به امان دادنت اى امان‏ده‏ هراسندگان.

حضرت صادق- عليه السّلام- مي فرمود: خداوند روزه ماه رمضان را بر هيچيك

از امّتهاى پيش از ما واجب نكرده است،

پس به آن حضرت گفتم: معنى قول خداى تعالى : يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ

عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ «اى اهل ايمان روزه بر شما

واجب شد چنانكه بر آنانكه پيش از شما بودند واجب گرديد» چيست؟

فرمود: خداوند روزه ماه رمضان را بر پيغمبران واجب گردانيد نه بر امّتها،

پس اين امّت را به ماه رمضان «بر امّتهاى گذشته» برترى داد، و وجوب

روزه آن را بر رسول خدا و بر امّت آن حضرت قرار داد.

الصحيفة السجادية ، ترجمه و شرح فيض الإسلام، ص: 284

اللَّهُمَّ لا تُؤَاخِذْنِي فِيهِ بِالْعَثَرَاتِ وَ أَقِلْنِي فِيهِ مِنَ الْخَطَايَا وَ الْهَفَوَاتِ وَ لا تَجْعَلْنِي فِيهِ غَرَضا لِلْبَلايَا وَ الْآفَاتِ بِعِزَّتِكَ يَا عِزَّ الْمُسْلِمِينَ

خدايا مرا در اين ماه بر لغزشها سرزنش مكن،و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار،و هدف بلاها و آفات قرار مده،به عزّتت اى عزّت مسلمانان.

اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِي فِيهِ عَلَى كَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِلتُّقَى وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ بِعَوْنِكَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْمَسَاكِينِ

خدايا مرا در اين ماه از آلودگي ها و ناپاكي ها پاك كن،و بر شدني هاى مورد تقديرت‏ شكيبايم گردان،و به پرهيزگارى و هم‏نشينى با نيكان توفيقم ده،به يارى ‏ات اى نور چشم درماندگان‏